واکنش شهید رجایی به پیشنهاد صلح با عراق
تاریخ انتشار: ۸ شهریور ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۵۸۸۲۳۹۱
«شهید رجایی زبان دیپلماسی عادی را قبول نداشت؛ صداقت و صافی حرف را قبول داشت، یکی از رؤسای جمهور آفریقا در جلسه‌ای فشار آورد که شما باید صلح کنید و آقای رجایی گفتند که بخشی از مناطق ما تحت اشغال عراق است، این مناطق را آزاد کند ما هم می‌نشینیم و با هم صحبت می‌کنیم.»
به گزارش خبرنگار ایمنا، زمانی که شهید محمدعلی رجایی به عنوان دومین رئیس‌جمهور ایران انتخاب شد، بیش از هشت‌ماه از آغاز جنگ تحمیلی می‌گذشت، جنگی که رژیم بعث عراق با حمایت همه‌جانبه دولت‌های استکباری علیه نظام نوپای انقلاب اسلامی به پا کرده بود.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
نگاه دولت شهید رجایی به جنگ، نگاهی قاطع و انقلابی بود، دولت او نه تنها در زمینه سیاست داخلی، پشتیبان رزمندگان اسلام در خط مقدم جبهه‌های حق علیه باطل بود که در زمینه سیاست خارجی نیز تلاش کرد از این جنگ ناخواسته بیشترین بهره‌برداری را به نفع انقلاب بکند، چرا که او معتقد بود، تجاوز نیروهای عراقی به تمامیت ارضی ایران، برای نابودی انقلاب اسلامی ایران است، از این روز در سازمان‌های بین‌المللی از جمله سازمان ملل متحد و جنبش غیر متعهد، به معرفی چهره واقعی متجاوز و وضعیت تحمیل‌شده بر ایران پرداخت.
قاسم تبریزی، پژوهشگر تاریخ دفاع مقدس، در بیان خاطرات خود به روایت رهبر انقلاب از واکنش شهید رجایی به پیشنهاد صلح با عراق پرداخته است.
او در این زمینه گفته است: «یک بار در سال ۱۳۶۱ خدمت مقام معظم رهبری رفتیم. یادم است که می‌خواستیم کتابی در مورد شهید رجایی بنویسم. ایشان در مورد ویژگی‌های شهید رجایی فرمودند: شهید رجایی زبان دیپلماسی عادی را قبول نداشت؛ صداقت و صافی حرف را قبول داشت. بعد فرمودند: یکی از رؤسای جمهور آفریقا در جلسه‌ای فشار آورد که شما باید صلح کنید و آقای رجایی گفتند که بخشی از مناطق ما تحت اشغال عراق است، این مناطق را آزاد کند ما هم می‌نشینیم و با هم صحبت می‌کنیم. بعد آن ۸ نفری که آمده بودند مثل یاسر عرفات و رئیس‌جمهور پاکستان و چند نفر دیگر گفتند که شما الان صلح را بپذیرید ما آن را حل می‌کنیم. دوباره آن رئیس‌جمهور آفریقایی این را گفت.
آقای رجایی به او گفتند دستتان را به من بدهید؛ شهید رجایی دست این آقای رئیس‌جمهور را گرفت و انگشتانش را بین انگشتان دست او گذاشت و فشار داد؛ آن شخص از درد نالید و شهید رجایی گفت: چیزی نگویید می‌خواهیم با هم مذاکره کنیم. دوباره فشار داد و آن شخص فریاد زد و گفت: آقا دستم را ول کنید؛ شهید رجایی گفت: ما می‌خواهیم مذاکره کنیم. بعد باز تکرار کرد که دستم را ول کنید و آقای رجایی گفتند: ببینید صدام با ما این‌طور رفتار می‌کند.
البته آن نمایندگان که پیشنهاد صلح می‌دادند می‌فهمیدند که دارند چه کار می‌کنند؛ اصلاً آنها مأمور بودند که ما را در چاله‌ای جدید بیندازند اما شهید رجایی می‌گویند که سرزمین ما را اشغال کرده‌اند، اول بیرون بروند بعد مذاکره می‌کنیم اما آنها می‌گفتند که نه الان بپذیرد.»
کد خبر 600863منبع: ایمنا
کلیدواژه: دفاع مقدس جنگ تحمیلی شهید محمدعلی رجایی دومين رئيس جمهور ايران قاسم تبريزي رهبر انقلاب مقام معظم رهبری صلح با عراق رژیم بعث عراق شهر شهروند کلانشهر مدیریت شهری کلانشهرهای جهان حقوق شهروندی نشاط اجتماعی فرهنگ شهروندی توسعه پایدار حکمرانی خوب اداره ارزان شهر شهرداری شهر خلاق شهید رجایی رئیس جمهور آقای رجایی رجایی گفت
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.imna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایمنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۵۸۸۲۳۹۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
دو هزار،۶ هزار، هشت هزار....فهرست کارخانه‌های احیا شده را منتشر کنید/ هر بار هزار تا زیادتر می‌شود!
عصر ایران؛ مهرداد خدیر- از ابتدای روی کار آمدن دولت آقای رییسی هر بار که جشن یا مناسبت اقتصادی برگزار می‌شود و ایشان شرکت می‌کند از راه اندازی کارخانه‌های تعطیل شده خبر می‌دهند و نکته جالب این که هر چند ماه یک بار هزار واحد اضافه می‌شود.
کمتر از دو سال پیش و ۳۰ مهر ۱۴۰۱ در روز ملی صادرات اعلام شد دو هزار کارخانه احیا شدند. این را خود رییس جمهور اعلام کرد. یک سال و دو ماه هم در اواخر آذر و هم اوایل دی ۱۴۰۲ و هم از زبان خود رییس جمهور و هم منصوبان دولت عدد ۶ هزار اعلام شد و مشخصا در برنامه «صف اول» تلویزیون. ( قبلا در دوره قوه قضاییه هم گفته بودند ۲۰۰۰ کارخانه احیا شده و طبعا این آمار دوران قوه قضاییه را دربرنمی گیرد.)
دو ماه بعد از و در اواخر سال گذشته و دقیقا ۲۱ اسفند ۱۴۰۲ خود آقای رییس جمهور باز آمار داد و هزار فقره اضافه کرد و شد ۷ هزار. این نوبت در جشن ملی توان‌مند‌سازی بود.
قابل پیش‌بینی بود که مدتی بگذرد هزار کارخانه بیشتر می‌شود و جالب این که واحد افزایش هم هزار است. معمولا وقتی قرار بر اعلام عدد دقیق نباشد برای این که بگویند زیاد است از عدد هزار استفاده می‌شود مثل هزار پا که یعنی پاهای زیادی دارد نه این که هزار تا باشد. یا وقتی شخص می‌گوید هزار مرض دارم منظور این است که خیلی بیمارم. یا این شعر ضرب‌المثل شده: هزار وعده خوبان، یکی وفا نکند که یعنی این همه وعده داده و معلوم است که نشمرده‌اند.
بعد از ۲۱ اسفند عملا مملکت تعطیل بوده و از نیمه فروردین کارخانه‌ها و کارگاه‌ها و کسب و کارها شروع به کار کردند و هنوز یک ماه نگذشته در جشنواره کارگران نخبه به مناسبت روز کارگر عدد ۸۰۰۰ اعلام شده است.
به عبارت دیگر از ۲۰۰۰ کارخانه احیا شده در ۳۰ مهر ۱۴۰۱ به ۸۰۰۰ کارخانه احیا شده در ۱۲ اردیبهشت ۱۴۰۳ و در فاصله کمتر از دو سال رسیده ایم.
طبیعی است که اگر این آمار درست و دقیق و واقعی باشد جای خوش‌حالی است و به همین خاطر جا دارد در این همه رسانه و سایت برخوردار از انواع و اقسام بودجه‌های رسمی و حمایتی اسامی این ۸ هزار واحد تولیدی و صنعتی و کارخانه و کارگاه احیا شده منتشر شود. چون با این روند هر ماه هزار واحد اضافه می‌شود و اگر دی ماه ۱۴۰۳ جشنواره کارآفرینی یا صنعت یا کار برگزار و آقای رییس جمهور دعوت شود قاعدتا در آن زمان عدد ۱۶ هزار را اعلام خواهند کرد.
شخصا مایلم این آمار درست و دقیق باشد چون هر چه چرخ تولید بچرخد به سود اقتصاد ملی است و در هر کارخانه کارشناسان و کارگرانی مشغول به کارند و اگر هر واحد ۵۰ نیرو داشته باشد ۸ هزار سر به ۴۰۰ هزار می زند و با احتساب خانوار یک میلیون و دویست هزار شغل از بین نرفته است.
مشکل اما جای دیگر است و این که دستگاه تبلیغاتی در حال تولید این آمار باشد و هر بار هزار تا اضافه کند و همان گونه که از دو هزار دو سال قبل به ۸ هزار رسیدیم ناگاه سال دیگر بگویند ۲۰ هزار و هیچ نام و نشانی هم منتشر نشده باشد.
مشکل تبلیغاتی از این دست این است که ممکن است آمار نهایی از کل موجودی هم بالاتر برود. در نیمه دوم سال ۵۹ که تجاوز وحشیانه عراق به ایران شروع شده بود هر روز اطلاعیه هایی صادر می شد که مثلا فلان تعداد تانک و هواپیما و نیروی انسانی عراق را از بین بردیم و روزنامه اطلاعات در همان نیم صفحه پایین جمع می‌زد. بعد از چند ماه تعداد هواپیماها و تانک های نابود شده عراق به قدری بالا رفته بود که ممکن بود از کل موجودی ارتش عراق هم بیشتر شود!
جنگ بود و باید روحیه می دادند و مادام که اطلاعیه های جداگانه صادر می شد مشکلی نبود چون مردم در ذهن خود مدام جمع نمی‌زدند ولی این جدول اسباب درد سر شد و دیگر ادامه ندادند.
حالا حکایت کارخانه‌های احیا شده است. این جور که هزار تا هزار تا احیا می کنند بلا تشبیه عیسی مسیح هم مرده زنده نکرده بود و بیم آن می رود که اعداد را آن قدر بالا ببرند که باور آن از حالا هم مشکل تر باشد.
پس اگر راست است که ان شاءالله هست فهرست ۸ هزار کارخانه مرده زنده شده را منتشر کنند و اگر بخشی از تبلیغات بوده جایی متوقف کنند چون همین جوری که بالا می رود چهار تا نطق و مراسم دیگر به ۲۰ هزار می رسد و آن وقت اثبات صحت آن مشکل تر خواهد شد.
تصاویر پدر ساواکی مهران غفوریان